6 Δεκεμβρίου 2010

Μια Σφαίρα…





«Αν είχα χρόνο... Αν μ' άφηνε ο θάνατος που κανείς δεν σταμάτησε... Αν μπορούσα να σας πω... Πεθαίνω. Όμως εσείς ζείτε. Δικαιώστε με. Πείτε για μένα. Προπάντων στους ανύποπτους. Σε κείνους που δεν ξέρουν. Οι φίλοι μου με λέγαν πρίγκιπα. Δεν φανταζόμουνα ποτέ ότι το όνομά μου θα επικρατούσε τόσο πολύ στον κόσμο. Αυτοί οι πρίγκιπες πεθαίνουν αθώοι, δολοφονημένοι σε μάχες που δεν δόθηκαν ποτέ...»

Άμλετ



Μανόλης Αναγνωστάκης
 
Χάρης 1944

Ήμασταν όλοι μαζί και ξεδιπλώναμε ακούραστα τις ώρες μας
Tραγουδούσαμε σιγά για τις μέρες που θα ‘ρχόντανε φορτωμένες πολύχρωμα οράματα. Aυτός τραγουδούσε, σωπαίναμε, η φωνή του ξυπνούσε μικρές πυρκαγιές.
Xιλιάδες μικρές πυρκαγιές που πυρπολούσαν τη νιότη μας
Mερόνυχτα έπαιζε το κρυφτό με το θάνατο σε κάθε γωνιά και σοκάκι
Λαχταρούσε ξεχνώντας το δικό του κορμί να χαρίσει στους άλλους μιαν Άνοιξη.
Ήμασταν όλοι μαζί μα θαρρείς πως αυτός ήταν όλοι.
Mια μέρα μας σφύριξε κάποιος στ’ αφτί: “Πέθανε ο Xάρης”
“Σκοτώθηκε” ή κάτι τέτοιο. Λέξεις που τις ακούμε κάθε μέρα.
Kανείς δεν τον είδε. Ήταν σούρουπο. Θα ‘χε σφιγμένα τα χέρια όπως πάντα
Στα μάτια του χαράχτηκεν άσβηστα η χαρά της καινούριας ζωής μας
Mα όλα αυτά ήταν απλά κι ο καιρός είναι λίγος. Kανείς δεν προφταίνει.
…Δεν είμαστε όλοι μαζί. Δυο τρεις ξενιτεύτηκαν
Tράβηξεν ο άλλος μακριά μ’ ένα φέρσιμο αόριστο κι ο Xάρης σκοτώθηκε
Φύγανε κι άλλοι, μας ήρθαν καινούριοι, γεμίσαν οι δρόμοι
Tο πλήθος ξεχύνεται αβάσταχτο, ανεμίζουνε πάλι σημαίες
Mαστιγώνει ο αγέρας τα λάβαρα. Mες στο χάος κυματίζουν τραγούδια.
Aν μες στις φωνές που τα βράδια τρυπούνε ανελέητα τα τείχη
Ξεχώρισες μια: Eίν’ η δική του. Aνάβει μικρές πυρκαγιές
Xιλιάδες μικρές πυρκαγιές που πυρπολούν την ατίθαση νιότη μας

Προπαγάνδα - 90 Seconds (War mix) 




Απόψε το βράδυ σταματήστε να κοιτάτε και βγείτε όλοι στους δρόμους.
Οδός Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Εξάρχεια, δυο χρόνια  μετά….

2 σχόλια:

Prisoned Soul είπε...

Δεν είναι η λύση όμως να βγουν και να καταστρέψουν, να κακοποιήσουν τη μνήμη αυτού του παιδιού με τραυματισμούς άλλων που δε φταίνε και με υλικές καταστροφές. Δεν είναι αυτή η λύση.
Δεν είναι λύση τα σχολεία να κάνουν αποχή. "για τον Αλέξη" λένε και δεν ανεβαίνουν στις τάξεις. Δεν είναι η λύση γιατί το κάνουν για να χάσουν μάθημα.

Άνεμος είπε...

Πού χάθηκες εσύ; Τί κάνεις;

Ναι, συμφωνώ να μάθουν όλοι πως λειτουργεί το σύστημα και όλοι να αντιδράσουν...

Με το τρόπο όμως διαφωνώ πολύ. Γιατί μια στοχευμένη διαμαρτυρία έχει περισσότερα αποτελέσματα απο το σπάσιμο αμαξιών και μαγαζιών απλών πολιτών...

Δεν είμαι υπέρ τέτοιων καταστάσεων. Υπέρ της πορείας, κατά της βιας. Γιατί η βία προκαλεί βία...

Ελπίζω να μην ξαναχαθείς για τόσο.

Φιλιά!