7 Φεβρουαρίου 2016

Άνω Τελεία.!










Όταν οι δρόμοι αχνοφαίνονται
περπάτα της ψυχής το παρακάτω

κράτα ό,τι σου πάει και φόρα το,
στο γκρι της συνάντησης, στο ροζ του αύριο,
στο μπλε μιας ανάμνησης που επιμένει
ακόμα και σε εκείνη την έναστρη νύχτα που ζητάει
την κραυγή σου

Όταν οι μελωδίες ηχούν παράξενα 
ψάξε για τα κρυφά κι απρόσμενα νοήματα

άκουσε ό,τι μαγικό συμβαίνει και κάνε το,
στο μι της μελαγχολίας, στο ρε μιας προδοσίας,
στο λα της αγάπης που έρχεται
ακόμα και σε εκείνη την αχόρταγη ζωή που θέλει ολόκληρο
το έχειν σου

Όταν οι άνθρωποι ξεμακραίνουν
βρες το δικό σου ολόκληρο κομμάτι 

κάνε αρκετό χώρο και νιώσε το,
στο άρωμα της πορτοκαλιάς, στη μυρωδιά της σάρκας,
στο κρακ μιας σοκολάτας που μοιράζεται
ακόμα και σε εκείνη τη γεύση της νύχτας που βλέπει
το φόβο σου...

Όταν η Αγάπη (....)

Χρήστος Θηβαίος, Συνήθεις Ύποπτοι - Κόκκινο θολό φεγγάρι


Δεν υπάρχουν σχόλια: