6 Μαρτίου 2018

siX letteR worD





Η αλήθεια σερβίρεται σκέτη, δίχως συμπληρώματα και κορδελάκια, 
να σαν σε σφηνάκι, μπαμ και κάτω.
                                                                                                                                                       

Έβαλε αρετές και ελαττώματα, ενοχή και αθωότητα, καλές και κακές ιδιότητες στη ζυγαριά γιατί ήθελε πριν δικάσει τον εαυτό του να είναι βέβαιος. Όμως τα τάσια της ζυγαριάς, με τέτοια τα βάρη πάνω τους, έμεναν στο ίδιο ύψος.

Ωστόσο, ήθελε πάση θυσία μια ετυμηγορία, έκλεισε τα μάτια του και γύρισε αμέτρητες φορές σε κύκλο γύρω απο τη ζυγαριά, πότε στη μια, πότε στην αντίθετη κατεύθυνση, τόση ώρα, ώσπου να μην γνωρίζει πια σε ποιο τάσι ήταν το ένα και σε ποιο το άλλο βάρος. Έπειτα έβαλε την απόφασή του να δικάσει τον εαυτό του πάνω στο ένα απο τα τάσια. Όταν ξανάνοιξε τα μάτια του, το ένα απο τα τάσια είχε βεβαίως κατέβει, ήταν όμως πια αδύνατο να διακρίνει κανείς ποιο απο αυτά: το τάσι της ενοχής ή το τάσι της αθωότητας.

Αυτό τον εξόργισε, αρνήθηκε να το εκλάβει ως υπερ του, και καταδίκασε τον εαυτό του, δίχως να κατορθώσει να απαλλαγεί απο το αίσθημα οτι ενδεχομένως να είχε και άδικο.

Επέστρεψε γύρω στις τρεις τα ξημερώματα και επανέλαβε τη διαδικασία, γιατι πολύ απλά, έπρεπε να αφαιρέσει το τάσι του συμφέροντος, και να προσθέσει το τάσι της αλήθειας.


Δεν υπάρχουν σχόλια: