30 Σεπτεμβρίου 2009

"Ο αλχημιστής"

«Όταν θέλεις πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν
συνωμοτεί για να τα καταφέρεις».


«Όταν διαβάζει κανείς τον Αλχημιστή είναι
σαν να αγναντεύει την ανατολή του ήλιου, την ώρα
που όλος ο υπόλοιπος κόσμος ακόμα κοιμάται».

Εκεί όπου ο μυστικισμός του Μεσαίωνα συναντά το τραγούδι της Ερήμου.

Ο Αλχημιστής είναι η ιστορία του Σαντιάγο, ενός νεαρού Ισπανού που επιθυμώντας να είναι ελεύθερος να ταξιδεύει, επιλέγει να γίνει βοσκός. «Αγόρασε ένα κοπάδι και γύρισε τον κόσμο, μέχρι να μάθεις ότι το κάστρο μας είναι το πιο σπουδαίο και οι γυναίκες μας οι πιο όμορφες» είναι τα λόγια του πατέρα του. Σύντομα όμως, δεν του φτάνει η ανέμελη ζωή στα βοσκοτόπια της Ανδαλουσίας κι έτσι αποφασίζει να αφήσει πίσω του όσα τον δένουν μ’ αυτήν και να επιδοθεί στην αναζήτηση της τύχης του, στην Πραγμάτωση του Προσωπικού του Μύθου. Το έναυσμα γι αυτήν την αναζήτηση δεν είναι παρά ένα όνειρο που τον προτρέπει να ανακαλύψει έναν θησαυρό στις πυραμίδες της Αιγύπτου. Μόλις ο Σαντιάγο παίρνει την οριστική απόφαση να πραγματοποιήσει ένα τέτοιο ταξίδι, ευθύς συναντά κι έναν περίεργο άντρα που αυτοαποκαλείται «βασιλιάς της Σαλίμ», ο οποίος τον ενθαρρύνει περαιτέρω και τον προτρέπει να ακολουθεί πάντα τα σημάδια. Η περιπλάνηση ξεκινά: ο Σαντιάγο μέσω του Γιβραλτάρ, περνά απέναντι στην Ταγγέρη με σκοπό να διασχίσει την Σαχάρα και να βρεθεί στον προορισμό του, στις Πυραμίδες. Ο δρόμος του δεν θα ‘ναι δίχως περιπέτειες, ούτε χωρίς κινδύνους. Όμως και πόσες ωραίες στιγμές θα του χαρίσει… πόσους σημαντικούς ανθρώπους θα γνωρίσει: τον έμπορο στο μαγαζί των κρυστάλλων, τον Άγγλο συνοδοιπόρο του, την αγαπημένη του Φατιμά και πάνω απ’ όλα, τον άνθρωπο που θα τον διδάξει, τον γέρο- Αλχημιστή… Μετά από μια τέτοια πορεία, ο Σαντιάγο φτάνει τελικά στις πυραμίδες και μετά από μία τελική, σχεδόν θανατηφόρα περιπέτεια-δοκιμασία, ανακαλύπτει πως ο θησαυρός δεν βρίσκεται εκεί, στην Αίγυπτο αλλά ….

Δεύτερη ανάγνωση του Αλχημιστή

Ο «Αλχημιστής» του Κοέλιο, κατατάσσεται μαζί με τον «Μικρό Πρίγκηπα» του Σαιντ-Εξυπερύ, τον «Σινντάρτα» του Έσσε κ.ά σε μια κατηγορία αλληγορικών έργων, τα οποία ενώ σε πρώτο επίπεδο αναφέρονται σε περιπλανήσεις και ταξίδια, ουσιαστικά, πραγματεύονται πορείες ζωής και μάλιστα πνευματικής.
Στον «Αλχημιστή», αυτή η πορεία ζωής μπορεί να διακριθεί σε κάποια στάδια. Καταρχήν, ο Σαντιάγο εγκαταλείποντας μια κοινότυπη παγιωμένη ζωή κάνει το πρώτο βήμα στον μακρύ δρόμο της εσωτερικής αναζήτησης. Θέλει να ταξιδεύει… γιατί έτσι νιώθει ελεύθερος. Ελεύθερος να αλλάζει, να βελτιώνεται, να μεταμορφώνεται. Κι έτσι γίνεται βοσκός, «ποιμένας», επομένως εν δυνάμει κάποιος που μπορεί να καθοδηγεί άλλους στο εσωτερικό μονοπάτι. Για να καθοδηγήσει όμως άλλους, πρώτα πρέπει να βρει τον εαυτό του. Αυτό θα το επιτύχει αν αφοσιωθεί στην επιδίωξη της πραγμάτωσης του Προσωπικού του Μύθου.
Αυτή είναι η πρώτη αχτίδα επίγνωσης σε κάθε εσωτερικό αναζητητή× το πρώτο βίωμα. Μόλις ληφθεί αυτή η απόφαση, «όλα στο σύμπαν συνωμοτούν για να πραγματοποιήσουμε τον προσωπικό μας μύθο». Μοιάζει η φύση να μας μιλά με σημάδια ευνοϊκά και να μας ενθαρρύνει. Η ενθάρρυνση για τον Σαντιάγο προσωποποιείται στον βασιλιά της Σαλίμ: αυτός είναι ο πρώτος του καθοδηγητής. Είναι αυτός που θα του εμφυσήσει το σθένος και την αποφασιστικότητα για το δεύτερο βήμα. Αν θέλει να προχωρήσει παραπέρα, ο Σαντιάγο οφείλει να αφήσει κατά μέρος τις προσκολλήσεις του, τις παλιές θύμησες, την Λουσία, κόρη του εμπόρου και τα αγαπημένα του πρόβατα. Αν και προς στιγμήν διστάζει, ο Σαντιάγο αποφασίζει να κάνει αυτό το δεύτερο βήμα-άλμα προς το άγνωστο μέλλον, «με την εμπιστοσύνη ενός παιδιού και με την βούληση ενός Μύστη», όπως θα έλεγε και η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ.
Ο δρόμος του εσωτερικού αναζητητή δεν είναι στρωτός αλλά γεμάτος εμπόδια, κακοτράχαλος× αυτός όμως είναι ο δρόμος της Αρετής, αυτόν που επιλέγουν ο Ηρακλής και οι άλλοι ήρωες. Έτσι, λοιπόν κι ο δικός μας μικρός ήρωας συναντά την μία δυσκολία μετά την άλλη. Πέφτει θύμα κλοπής. Απογοητεύεται, όμως μόνο προσωρινά, ορθώνει το ανάστημά του και συνεχίζει, γιατί φέρει μαζί του, κάτι δεν του το κλέψανε: τους λίθους Ουρίμ και Τουμίμ, που του είχε χαρίσει ο βασιλιάς και που δεν είναι παρά το σύμβολο της διάκρισης. Στην πραγματικότητα, ο Σαντιάγο σε όλη την παράσταση δεν έχει ανάγκη τους λίθους, δηλαδή, την διάκριση σε υλική υπόσταση, γιατί έχει κιόλας επιτύχει την εσωτερική, βιωμένη διάκριση. Με διάκριση λοιπόν και αποφασιστικότητα, ο Σαντιάγο-μαθητής της πνευματικής ατραπού θα πορευτεί στην έρημο, που θα τον λούσει με αντανακλώμενο φως και θα πυρακτώσει την καρδιά του με σταθερή βούληση να πραγματοποιήσει τον προσωπικό του Μύθο. Και μέσα από την έρημο, θα βρει την όαση, τον τόπο όπου θα γίνει πολεμιστής του Δικαίου και συνάμα εραστής Αγάπης που ελευθερώνει και δεν περιορίζει, άξιος μαθητής άξιου δασκάλου και τελικά Μύστης-Δάσκαλος κι ο ίδιος. Η έρημος και η όαση, οι δυό όψεις του ίδιου νομίσματος, αναγνωρίζουν πια στο πρόσωπο του τον Μύστη και του παραδίδονται. Κι αυτός με την σειρά του, συντονίζεται μαζί τους, συντονίζεται με την Ψυχή του Κόσμου και ακούει την φωνή της Σιγής. Η αποκάλυψη μέσα του έχει συμβεί, η αλχημική μεταμόρφωσή του είναι δεδομένη.
Κι όμως η ψυχή ακόμα λαχταρά… Αν και βίωσε όλα τούτα, πρέπει να βιώσει και τον προσωπικό του Μύθο: όχι βέβαια το να βρει υλικό χρυσό, αλλά να βρει τον εσώτατο Χρυσό, τον εσώτατο θείο του σπινθήρα. Απομένει λοιπόν, μια τελευταία πραγμάτωση: αυτή της εύρεσης του «θησαυρού».
Μετά από μια τελική, υπέρτατη δοκιμασία ο αλλαγμένος, ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ άνθρωπος Σαντιάγο, θα συνειδητοποιήσει τα λόγια του δασκάλου του: «εκεί που είναι η καρδιά σου, εκεί είναι κι ο θησαυρός σου» όταν θα αντιληφθεί πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ο θησαυρός δεν ήταν παρά στο σημείο της αφετηρίας του, ακριβώς στο ορμητήριο του. Όμως παρόλο που ο θησαυρός φώλιαζε στον πυρήνα της ύπαρξής του, ήταν αναγκαίο να πραγματοποιήσει όλο αυτό το ταξίδι, προκειμένου να αποκτήσει την κατάλληλη όραση-διόραση για να δει την Αλήθεια, «να γίνει αυτό που Είναι», όπως θα έλεγε και ο σύγχρονος Μύστης, ένας άλλου τύπου Αλχημιστής, ο Ράμανα Μαχάρσι.

Ο ΑΛΧΗΜΙΣΤΗΣ

"AN AYTO ΠΟΥ ΒΡΗΚΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΥΛΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗ ,ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΣΑΠΙΣΕΙ.
ΚΑΙ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ.ΑΝ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΜOΝΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ ΛΑΜΨΗ
ΦΩΤΟΣ ,ΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΡΗΞΗ ΕΝΟΣ ΑΣΤΕΡΙΟΥ,ΤΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΟΤΑΝ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ.ΘΑ
ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΕΚΡΗΞΗ ΦΩΤΟΣ. ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓIΑ ΑΥΤΟ ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ."

-Είναι δυνάμεις που φαίνονται κακές, αλλά στην πραγματικότητα σου διδάσκουν πως να εκπληρώσεις τον Προσωπικό Μύθο σου. Προετοιμάζουν το πνεύμα και τη θέλησή σου, γιατί πάνω σ' αυτό τον πλανήτη υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια : όποιος κι αν είσαι, ό,τι κι αν κάνεις, όταν επιδιώξεις κάτι, σημαίνει ότι η επιθυμία σου πηγάζει από την Ψυχή του Κόσμου. Είναι η αποστολή σου πάνω στη Γη.
-Ακόμη κι αν θέλεις μόνο να ταξιδεύεις ? Ή να παντρευτείς την κόρη ενός εμπόρου υφασμάτων ?
-Ή ν' αναζητήσεις ένα θησαυρό. Η Ψυχή του Κόσμου τρέφεται από την ευτυχία των ανθρώπων. Ή από τη δυστυχία, το φθόνο, τη ζήλια. Η εκπλήρωση του Προσωπικού του Μύθου, αυτό είναι το μοναδικό χρέος του ανθρώπου.Τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα. Κι όταν επιδιώξεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει όπως επιθυμείς.

...

-Οι καρδιές βοηθούν πάντα τους ανθρώπους ? ρώτησε το αγόρι τον αλχημιστή.
-Μόνο εκείνους που ζουν τον Προσωπικό τους Μύθο. Αλλά βοηθούν πολύ τα παιδιά, τους μεθύστακες και τους ηλικιωμένους.

Όπου είναι η καρδιά σου, εκεί και ο θησαυρός σου.
Και πρέπει οπωσδήποτε να βρεις το θησαυρό σου, για να έχουν νόημα όσα έχεις ανακαλύψει στο δρόμο σου.
Όταν αγαπά κανείς, δεν έχει ανάγκη να καταλάβει τι συμβαίνει, γιατί από εκείνη τη στιγμή όλα συμβαίνουν μέσα του.
Όταν αγαπά κανείς, τα πράγματα αποκτούν ακόμη μεγαλύτερο νόημα.

''..Το αγόρι εξακολουθούσε ν' ακούει την καρδιά του, ενώ προχωρούσαν στην έρημο. Σιγά σιγά έμαθε τις πονηριές και τα κόλπα της, έμαθε να τη δέχεται όπως ήταν. Τότε το αγόρι έπαψε να φοβάται, γιατί ένα απόγευμα η καρδιά του του είπε ότι ήταν ευχαριστημένη. <<Μπορεί να διαμαρτύρομαι μερικές φορές>> έλεγε η καρδιά του , << επειδή είμαι μια καρδιά ανθρώπου και οι καρδιές των ανθρώπων είναι έτσι. Φοβούνται να πραγματοποιήσουν τα μεγαλύτερα τους όνειρα επειδή νομίζουν ότι δεν το αξίζουν η ότι δεν θα τα καταφέρουν. Εμείς οι καρδιές πεθαίνουμε από το φόβο μόνο και μόνο που σκεφτόμαστε αγάπες που έφυγαν για πάντα, στιγμές που θα μπορούσαν να είναι καλές και δεν ήταν, θησαυρούς που θα μπορούσαν να είχαν ανακαλυφθεί κ' όμως έμειναν για πάντα θαμμένοι στην άμμο. Γιατί όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει στο τέλος υποφέρουμε πολύ.
-Η καρδιά μου φοβάται τον πόνο, είπε το αγόρι
-Πες της ότι ο φόβος του πόνου είναι χειρότερος και από τον ίδιο τον πόνο. Και ότι καμία καρδιά δεν υπέφερε ποτέ όταν ξεκίνησε να αναζητήσει τα όνειρα της, γιατί κάθε στιγμή αναζήτησης είναι μια στιγμή συνάντησης με την αιωνιότητα.''

"Ο αλχημιστής" | Κοέλο Πάουλο
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ



Enigma - Beyond The Invisible



I look into the mirror
See myself, I'm over me
I need space for my desires
Have to dive into my fantasies
I know as soon as I'll arrive
Everything is possible
Cause no one has to hide
Beyond the invisible

Sajaja bramani totari ta, raitata raitata, radu ridu raitata, rota
The brave and wise men came together on horse

Close your eyes
Just feel and realize
It is real and not a dream
I'm in you and you're in me
It is time
To break the chains of life
If you follow you will see
What's beyond reality

Ne irascaris Domine,
ne ultra memineris iniquitatis:
ecce civitas Sancti facta est deserta:
Sion deserta facta est:
Ierusalem desolata est:
domus sanctificationis tuae et gloriae tuae Do not be angry Lord,

or remember iniquity forever:
behold the Holy City is a desert:
Sion is mad a desert:
Jerusalem is desolate:
the house of your holiness and glory

Close your eyes
Just feel and realize
It is real and not a dream
I'm in you and you're in me
It is time
To break the chains of life
If you follow you will see
What's beyond reality





Enigma - Age Of Loneliness



(Curly M.C.)
.
Mongolian Chant
Tosonguyn Oroygoor Toosrood
.
Carly don't be sad
Life is crazy
Life is mad
Don't be afraid
Carly Don't be sad
That's your destiny
The only chance
Take it, take it in your hands





Enigma - Goodbye Milky Way



Shall I go, shall I stay
107 light years away
many times, so many doubts
But no reason to talk about

Mission is over, mission is done
I will miss you, children of the sun
But it's time to go away
Goodbye milky way

For a better world without hate
Follow your heart, believe in fate
Only visions and the mind
Will guide you to the light

Mission is over mission is done
I will miss you children of the sun
But it's time to go away
Goodbye milky way

Mission is over, mission is done
I will miss you children of the sun
I go home until someday
I say goodbye, goodbye milky way

In 5 bilions years the Andromeda galaxy will collide with our milky way
A new gigantic Cosmic world will be born


Δεν υπάρχουν σχόλια: