18 Δεκεμβρίου 2009

Mη με ξεχνάτε...



Κάθε φορά που ακούω φωνές στο δρόμο,
η πόρτα τρίζει, ανοίγεις και μπαίνεις.
Με πάνινα παπούτσια κι εκείνη τη μπλούζα
MARVIN AND FRIENDS
και τη μπλε ριγέ ζακέτα σου.
"Μή με ξεχνάτε " μου λες
κι όλο κοιτάζεις στα χαμένα.
"Υπάρχει ελπίδα ρε φίλε;" ρωτάς
κι εγώ δεν ξέρω τι να πω.
Κοιτάζω πίσω και τρέχω εκεί,
γωνία Μεσολογγίόυ και Τζαβέλλα,
εκεί που σ'άφησα για να σε ξαναβρώ.
Μπερδεύω κόσμους μεταξύ τους,
σπάω το χρόνο , ανακατεύω τα κομμάτια.
Τα Πολυτεχνεία, τους Δεκέμβρηδες, τις χαμένες επαναστάσεις,
που ζεσταίνονται σα φυλλαράκια,
σα φυλλαράκια σε μια γωνιά στην άσφαλτο
που σκάνε μύτη μόλις ανάβει φωτιά.
"Οι ουτοπίες ρε φίλε, οι ουτοπίες..."
σ'ακούω να μουρμουρίζεις.
Δεν εισαι πια δεκάξι, μεγάλωσες,
μακρύναν τα μαλλιά σου,
βαθύνανε τα μάτια σου σα θάλασσες.
Πέρασες απ'την άλλη μεριά αλλά να...,
όποτε βλέπω άδεια καρέκλα
και τον καφέ ν'αχνίζει μόνος στο τραπέζι,
σε σκέφτομαι και λέω πως είσαι συ...
Άραγε ήσουνα στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή;
Η έχει απλά η ζωή έναν τρόπο να μιλάει,
και διάλεξε εσένα να τα πείς,
να πείς τη "λέξη και το γράμμα"
χωρίς να βγάλεις ένα αχ την ώρα που έπεφτες;
Να πεις πως κάναμε πίσω, πως το ξεχάσαμε το όνειρο,
το καταδώσαμε έτσι απλά για ένα τίποτα,
για μια "ζωή" σε εισαγωγικά,
μ' ένα κλεμμένο εισιτήριο στην τσέπη,
μια δανεική διαδρομή λίγο πιο πέρα.
Λίγο πιο πέρα που;;;;
Α ρε φίλε, καταμόναχο αγριμάκι,
μια στάλα ουρανός ήσουνα μόνο,
ένα φωτάκι τόσο δα μά κοίτα...
Ενα παιδί σαν όλα τα παιδιά,
που όμως μια ανάσα, ενα γέλιο του τρελό,
ένα αντριλίκι παιδικό,
ζυγίζει αλήθεια πιο βαριά
απ'όλες τις υπέροχες κοσμοθεωρίες.
Σου χρωστάω, σου χρωστάμε
αυτή τη στάλα ουρανό,
αυτή τη στάλα ουρανό ρε γαμώτο...
Κάθε φορά που μυρίζει καπνιά και δακρυγόνα,
ανοίγεις την πόρτα και μπαίνεις.
Με πάνινα παπούτσια κι αυτή τη μαύρη μπλούζα Marvin and friends.
"Mή με ξεχνάτε ρε φίλε,μη με ξεχνάτε" μου λες

Του Γιώργου Σαρρή
-------------------------------------------------------------------------------------

Οι φίλοι του τον έλεγαν «πρίγκιπα» και πρίγκιπας παραμένει στην καρδιά όλων των ανθρώπων. Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του, το χαμόγελο του Αλέξη Γρηγορόπουλου δεν έχει σβήσει από τις μνήμες των συγγενών του αλλά και των άγνωστων ανθρώπων που συρρέουν καθημερινά στην τελευταία του κατοικία προκειμένου να πουν ένα «γεια» στο δικό τους παιδί. Γιατί κανένα παιδί δεν αξίζει να ξεχνιέται…




John Lennon - Happy Xmas (War Is Over)




So this is Xmas

And what have you done
Another year over
And a new one just begun
And so this is Xmas
I hope you have fun
The near and the dear one
The old and the young

A very Merry Xmas
And a happy New Year
Let's hope it's a good one
Without any fear

And so this is Xmas
For weak and for strong
For rich and the poor ones
The world is so wrong
And so happy Xmas
For black and for white
For yellow and red ones
Let's stop all the fight

A very Merry Xmas
And a happy New Year
Let's hope it's a good one
Without any fear

And so this is Xmas
And what have we done
Another year over
A new one just begun
And so happy Xmas
We hope you have fun
The near and the dear one
The old and the young

A very Merry Xmas
And a happy New Year
Let's hope it's a good one
Without any fear
War is over, if you want it
War is over now

Happy Xmas



Δεν υπάρχουν σχόλια: