13 Δεκεμβρίου 2010

ΑΝΤΑΜΩΜΑ.!


 
Είδα τον εαυτό μου να περνάει από μπροστά.

Τον ρώτησα, που πας ρε συ;

Με κοίταξε, δεν απάντησε,

έφυγε βιαστικά, να προλάβει τις αναμνήσεις.!




Σιωπηλό ταξίδι ζήτησες  να μην χωράει στο σκοτάδι να καίγεται στο φως
Κράτα το όνειρο σφιχτά μες στο μυαλό σου και άσε το να κυλήσει απ’ τη ματιά σου.
Φώτισε το, ίσα, να χαράξει τροχιά στον ουρανό.




Δικό της το φως του ήλιου,
δικά της και τ’ αστέρια
Πάει καιρός που δεν μπορούσαν να γίνουν έτσι
Δεν είναι της λύπης,
δεν είναι της χαράς,

Είναι του πάθους.!
Αυτός είναι ο χορός τους….

 





Μελίνα Κανά feat Σωκράτης Μάλαμας – Δευτερόπριμα




Στένεψαν του κόσμου οι χώροι
και η γραμμή σου άγονη
κατά που να βάλω πλώρη
όλοι οι δρόμοι αδειανοί

Δευτερόπριμα αρμενίζω
στου καιρού τα κύματα
την καρδιά μου δεν ορίζω
ούτε και τα βήματα

Αρμυρίζουνε τα ρούχα
τ' άστρα φωσφορίζουνε
κι όσα φυλαγμένα σου 'χα
πάνω μου γυρίζουνε

Δευτερόπριμα αρμενίζω
στου καιρού τα κύματα
την καρδιά μου δεν ορίζω
ούτε και τα βήματα




2 σχόλια:

Ερατώ είπε...

Καλημέρα!
Ωραία χριστουγεννιάτικη διακόσμηση σε Wind-style!
Όμορφα κι αυτά που έχεις γράψει εδώ...

Prisoned Soul είπε...

Δύσκολο το αντάμωμα με τον εαυτό σου...
Ελπίζω να γίνει πιο εύκολα αυτές τις μέρες που θα ρθουν γιορτινές.
Ωραίο το τραγούδι...
Σε φιλώ!