Πάνε χρόνια που
περιπλανιέμαι σ' αχαρτογράφητο νησί
σαν ένας άλλος Οδυσσέας
χάθηκα μεσ' στη ζωή
πάνε χρόνια που περνάω
μπόρες και φωτιές
μεσοπέλαγα αστράφτω και νυχτώνω
χάνω φλόγες και στεριές
πάνε χρόνια που
στον Άδη σεργιανάει η ψυχή
με τους δαίμονες παλεύω
και λιμάρω το σκοινί
πάνε χρόνια που γυρνάω
στα σκοτάδια με σκιές
τα σινιάλα ακυρώνω
και ξορκίζω τις στιγμές
πάνε χρόνια που
η καρδιά αιμορραγεί
με τις ξαστεριές μαλώνω
καίω δάκρυ στη σιωπή
πάνε χρόνια που σπαράζω
δίχως φως η διαδρομή
σημάδι βάζω το φεγγάρι
πέρασμα να' βρει η ψυχή...
πάνε χρόνια που
η πληγή μ' ακολουθεί
την πλάνη αποτυπώνω
στου νου μου τη στροφή
πάνε χρόνια...μα αρπάζω
λάθη κι όνειρα μαζί
κι απ' του χάρτη την αιώνια γραμμή
ξεπροβάλλει ο ανήφορος του άστρου στο κορμί
Υ.Γ: Per aspera ad astra
Ωροσκόπιο - Χρήστος Θηβαίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου