(σαν την καρδιά
που δεν λέει να μάθει
απόψε κλείνει
και ξυπνάει ό,τι έχει πληγωθεί)
Όνειρο που ξεμακραίνει η μνήμη
σαν παραμύθι νοσταλγεί
παλεύει μυστικά τη λήθη
αιώνες πολλούς να κρατηθεί
Κερί που λιώνει η λογική
σαν την ελπίδα σε αποστολή
αναζητά φτερά πριν να καεί
σκιά που χάνεται με την αυγή...
Μελωδίες φέρνει η άνοιξη
σαν τα πουλιά η μουσική
που κάθε χρόνο με τραγούδι
φτιάχνουν φωλιά τους τη ζωή
Σωπαίνει της καρδιάς η μάχη
σαν σε αδράχτι σε ανακωχή
κάθε που αλλάζουν οι καιροί
αστράφτει διπλά η φυλακή
Ξυπνάει το χώμα η βροχή
σαν το κορμί που αναζητεί
ανάσταση στου πόθου τη στιγμή
με όνειρα φτερά να λυτρωθεί...
Δε λέει η καρδιά να μάθει - Γεωργία Νταγάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου