Αγαπώ του ρολογιού τους τσαντισμένους δείκτες
όταν επίμονα γυρνούν στα βρόχινά μου μάτια
με ξέφρενους ρυθμούς μ' ακολουθούν τις νύχτες
ανοίγουν γλυκό κρασί στου φευγιού μου τα μπάρκα
αδειάζουν τις μέρες μου σε καμένες Ιθάκες
δηλώνουν περίτρανα πως ο φάρος δεν περνά
πατούν αδιάκοπα στου κορμιού μου τις γιάφκες
με φιμωμένες κραυγές μετρούν τα σκισμένα πανιά
τρέχουν σε νου ναρκοπέδια μ' ανάποδες στροφές
χρωματίζουν τις ώρες μου στα επικίνδυνα σχέδια
με πυρκαγιές ξεσπούν στις αδέσποτες κορφές
ορίζουν τους χτύπους στων καιρών μου τα στάδια
χτυπούν με λυσσασμένα σφυριά βροχές στατικές
την αρμύρα μου θάβουν στα πιο σημαντικά...
του χρόνου την αλήθεια κρεμούν στις κριτικές
το αέναο ρολόι καρφώνουν στην πλώρη εμφαντικά
Γράμμα στον κύριο Νίκο Γκάτσο - Τάνια Τσανακλίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου