26 Φεβρουαρίου 2010

Το πεφταστέρι


Δεν είμαι το σκοτάδι ή το φως είμαι το αρχαίο άπιαστο όνειρο…η χαμένη χαρά σου, το κλειδί για την χώρα του ποτέ.
Έχω ανοίξει ένα φινιστρίνι μέσα από το κενό και σε προσκαλώ να πετάξεις.
Πρόσεχε…Κρύβω μέσα μου τα μυστικά σου, τα συναισθήματά σου.
Το πέρασμα δεν είναι και τόσο εύκολο.
Μέσα από μια μεγάλη σκάλα θα οδηγηθείς στον πιο σκοτεινό σου φόβο, η τελική διάσταση, μόνο όταν ανακαλύψεις το πεφταστέρι θα σου πει ποιος πραγματικά είσαι.


Κοίταξα προς τον ουρανό, τράβηξα -απότομα μακριά- το βλέμμα μου από τα αστέρια.
Είμαι μια ξένη που προσπαθεί να ξεχάσει -όπως εσύ με ξέχασες- δεν μπορώ να καταλάβω την έννοια της παρούσας ζωής μου.
Θεέ μου πόσο πίσω έχω μείνει.


Αυτή τη φορά δεν υπάρχει τίποτα για να πάρεις και το καλοκαίρι είναι μίλια και μίλια μακριά.
Απαλύνω τον πόνο με αγαπημένες μελωδίες -αποχωρίζομαι την βροχή- στροφή μακριά. Έλα πάλι το καλοκαίρι που θα σου έχω έτοιμο ένα μωσαϊκό από αστέρια.


Έσπασε ότι φάνηκε να είναι άθραυστο.


Γιατί για μένα ήσουν αδιάσπαστος.



Γιατί για μένα… γιατί για μένα…γιατί για μένα…




Γιατί…γιατί…γιατί…





Έεεει εσείς εκεί κάτω που πατάτε στη γη -τραβήξτε με-! 


WIND


I turned you down - Riverside

I turned you down so hastily
And it’s tearing me apart
In my heart of hearts I’m screaming
In my heart of hearts I cry
And it’s cold
So cold
I turned you down
Oh, I turned you down so thoughtlessly
And it’s tearing me apart
In my heart of hearts I’m screaming
In my heart of hearts I cry
How I wish you told me that
I wish you’d told me that before
I wish you’d told me that before
I wish you’d told me that before

I turned you down... 

10 σχόλια:

george είπε...

Ομορφο ιστολόγιο,
γεμάτο εικόνες και χρώματα
που σε ταξιδεύουν....

Adam The Sinner είπε...

Αν πέσεις στη γή
θα "καείς" και θα χαθείς.
Ενω εκεί ψηλά υπάρχεις
και μπορείς να "ζείς"

Καλημέρα.

Ηχώ είπε...

Giorgo,

Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Συνέχισε να εμπλουτίζεις τις γνώσεις μας.
Σου αρέσει να ταξιδεύεις… Ε, λοιπόν και εγώ τρελαίνομαι να ταξιδεύω.


Υ.Γ. Ελπίζω να βοήθησαν αυτά που σου έστειλα.
Υ.Γ. Αν ενοχλεί ο Ενικός, ζητώ (προκαταβολικά) συγγνώμη.


Καλώς ήρθες και καλό μεσημέρι

Ηχώ είπε...

Protoplaste,

Στο νου μου ήρθε η «επαναστατική» σοφία του Οδυσσέα Ελύτη.
«Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω απ΄ τη Γη ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να σταθείς επάνω της».
Το ξέρω πως δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσω με το ένα μου πόδι να πετάω στον ουρανό και να μιλάω με τ’ αστέρια.

Καλώς ήρθες

elefterifoni είπε...

γειά σου φίλη μου...!
ωραία ανάρτηση πολύ ρομαντική.
Είναι απαραίτο να ταξιδεύεις
σε χρώματα,και ουρανό...κι εγώ το κάνω τακτικά ωραία αίσθηση..δε συμφωνείς;

george είπε...

Το αντίθετο θα μ' ενοχλούσε.
Ο έρωτας,η εργασία και η γνώση.
Οι αστείρευτες πηγές της ζωής!!
Ναι,δεν τις ήξερα αυτές τις σελίδες.
Αυτό το ιστολόγιο το δημιούργησα για 'μένα,να ανεβάζω άρθρα που θα μπορώ όποτε θέλω να τα ξαναδιαβάζω.Η αστροφυσική και γενικά το σύμπαν είναι κάτι που πάντα με έλκυε και αγαπώ.
Κιεσύ να ομορφαίνεις τις βραδυνές
περιηγήσεις μας.

Άνεμος είπε...

Το να καταλάβεις εσένα παίρνει πολύ...

Μη το ψάχνεις, θα σου βγαίνει μόνο του. Άσε που αλλάζεις τόσο συχνά που κάθε φορά μαθαίνεις και κάτι καινούργιο!

Το καλοκαίρι θα έρθει. Θα σου έλεγα όμως να μη σχεδιάζεις τίποτα. Ότι βέξει ας κατεβάσεις, μαζί και συ μέσα αν θες να κατέβεις...
Απλά, όταν κάνεις σχέδια συνήθως... δε βγαίνουν...

Ότι και να γίνει μην αφήσεις τα φτερά σου να κοπούν...

Καληνύχτα !

Ηχώ είπε...

Dromea,

Όταν ο έρωτας σου χτυπάει την πόρτα δεν σε ρωτάει τι θέλεις, απλώς παραμένει στη ζωή σου και περιμένει να ψυχαγωγηθεί.
Φεύγει μόνο όταν καταλάβει ότι ήρθε η σειρά της αγάπης να διεκδικήσει την πρωτιά από τον έρωτα.

Ο έρωτας και η αγάπη σπάνια συνυπάρχουν. Όταν αυτό γίνει κρατάει για πάντα η μαγεία, η ομορφιά και έρχεται η γαλήνη και η ευτυχία στη ζωή σου…και τότε…ολόκληρη η ζωή σου μοιάζει να είναι ένα ρομαντικό ταξίδι.

Το χειμώνα σπανίζουν τα ταξίδια μου. Ταξιδεύω μόνο με το νου και τη φαντασία, οι υποχρεώσεις ξέρεις δεν μου το επιτρέπουν να βλέπω από κοντά τους ουρανούς και τα χρώματά τους. Το καλοκαίρι όμως παίρνω το αγαπημένο μου κόκκινο βαλιτσάκι και τρέχω να συναντήσω τους δικούς μου γνώριμους μεθυσμένους και χρωματιστούς ουρανούς.
Είσαι ευπρόσδεκτα καλεσμένη μου μιας και κατάλαβα ότι σου αρέσουν τα ταξίδια.

Καλό μεσημέρι

Ηχώ είπε...

Giorgo,

Κάθε φορά που βλέπω ότι έχεις μια καινούργια ανάρτηση στο ιστολόγιό σου πετάγομαι όσο πιο γρήγορα μπορώ για να τη διαβάσω.

ΤΟ ΣΎΜΠΑΝ και εμένα με συγκινούσε από μικρό παιδί, θυμάμαι που έπαιζα με τις γυάλινες μπίλιες και έφτιαχνα την τροχιά της γης γύρω από τους πλανήτες…ακόμα το κάνω…

Καλό μεσημέρι

Ηχώ είπε...

Άνεμος,

Μ’ έμαθα πια μέσα από τα λάθη μου…

Ναι, η αλήθεια είναι ότι κάνω σχέδια. Δεν ξέρω αν είναι σωστό η λάθος απλώς κάθε καλοκαίρι προσπαθώ να εκπληρώσω μια υπόσχεση που ο χρόνος την άφησε ανεκπλήρωτη…

Τα φτερά μου είναι αδύναμα όπως και τα όνειρά μου, αλλά ποτέ δεν πάψω να πετάω και να ονειρεύομαι…

Καλό μεσημέρι